[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
Idexing::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
نمایه پرستاری
AWT IMAGE  
..
نشریه مرور سیستماتیک

AWT IMAGE

..
آموزش پرستاری
AWT IMAGE
..
نشریه پرستاری
AWT IMAGE
..
پرستاری داخلی جراحی
AWT IMAGE
..
سامانه جامع رسانه ها
..
:: دوره 6، شماره 3 - ( مرداد و شهریور 1397 ) ::
جلد 6 شماره 3 صفحات 38-32 برگشت به فهرست نسخه ها
اثربخشی روانشناسی مثبت نگر بر امید و تاب آوری مادران دارای کودک کم توان ذهنی
سونه رضازاده مقدم ، آناهیتا خدابخشی کولایی ، رحیم حمیدی پور ، اکرم ثناگو*
مرکز تحقیقات پرستاری دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران ، sanagoo@goums.ac.ir
چکیده:   (5982 مشاهده)
مقدمه: مادران با کودک کم توان ذهنی با مشکلات و چالش‌های روان شناختی متعددی درگیر هستند. روش‌های جدید روان شناختی از جمله؛ روان شناسی مثبت گرا دارای مفاهیمی هستند که می‌توانند به امید و تاب آوری آنها در برابر مصائب زندگی کمک کنند. پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روانشناسی مثبت نگر بر امید و تاب آوری مادران دارای کودک کم توان ذهنی بود.
روش کار: روش این پژوهش از نوع نیمه تجربی و با پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه مادران با کودک کم توان ذهنی در بیمارستان رفیده شهر تهران در سال 1395 بود که از این میان تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تخصیص یافتند. دو گروه در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون به پرسش‌نامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و مقیاس امیدواری اشنایدر و همکاران (1991) پاسخ دادند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه آموزش مبتنی بر روانشناسی مثبت نگر را دریافت کردند. داده‌های جمع آوری شده به وسیله آزمون کوواریانس و نرم افزار SPSS نسخه 20 تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که بین نمرات امید در مرحله پیش آزمون (99/4 ± 66/19) و پس آزمون (20/4 ± 25) (001/0 = P) تفاوت معناداری را نشان داد. همچنین، در نمرات تاب آوری در مرحله پیش آزمون (54/13 ± 66/51) و پس آزمون (67/12 ± 06/57) (005/0 = P) در گروه آزمایش پس از اجرای مداخله تفاوت معناداری مشاهده شد. این تفاوت در گروه کنترل مشاهده نشد.
نتیجه گیری: به نظر می‌رسد که، ارائه مداخله‌های آموزشی و درمانی مبتنی بر روان شناسی مثبت گرا می‌تواند به ارتقای امید و تاب آوری در برابر استرس در مادران با کودک ناتوان ذهنی اثربخش باشد. برگزاری دوره‌های آموزشی و درمانی به مادران با کودکان کم توان ذهنی در مراکز و مؤسسات توانبخشی توصیه می‌شود.
 
واژه‌های کلیدی: روانشناسی مثبت نگر، امید، تاب آوری، کم توان ذهنی
متن کامل [PDF 665 kb]   (2869 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/11/2 | انتشار: 1397/6/24 | انتشار الکترونیک: 1397/6/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Reza Zadeh S, Khodabakhshi-Koolaee A, Hamidy Pour R, Sanagoo A. Effectiveness of Positive Psychology on Hope and Resilience in Mothers with Mentally Retarded Children. IJPN 2018; 6 (3) :32-38
URL: http://ijpn.ir/article-1-1112-fa.html

رضازاده مقدم سونه، خدابخشی کولایی آناهیتا، حمیدی پور رحیم، ثناگو اکرم. اثربخشی روانشناسی مثبت نگر بر امید و تاب آوری مادران دارای کودک کم توان ذهنی. روان پرستاری. 1397; 6 (3) :32-38

URL: http://ijpn.ir/article-1-1112-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 6، شماره 3 - ( مرداد و شهریور 1397 ) برگشت به فهرست نسخه ها
نشریه روان پرستاری Iranian Journal of  Psychiatric Nursing
Persian site map - English site map - Created in 0.07 seconds with 49 queries by YEKTAWEB 4645