:: دوره 6، شماره 4 - ( مهر و آبان 1397 ) ::
جلد 6 شماره 4 صفحات 56-49 برگشت به فهرست نسخه ها
اثربخشی امید درمانی بر بهزیستی روانشناختی و تاب‌آوری در بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه
مژگان نقدی ، مهریار عناصری*
گروه روانشناسی، واحد آشتیان، دانشگاه آزاد اسلامی، آشتیان، ایران ، guilan..sad@gmail.com
چکیده:   (3999 مشاهده)
چکیده
مقدمه: اختلال استرس پس از سانحه نوعی اختلال مرتبط با استرس است و در افرادی که در معرض حوادث آسیب‌رسان شدید قرار گرفتند، بروز می‌کند و باعث مشکلات روانشناختی زیادی می‌شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی امید درمانی بر بهزیستی روانشناختی و تاب‌آوری در بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه انجام شد.
روش کار: این پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه مراجعه‌کننده به کلینیک مشاوره قطعه گمشده شهر تهران در سال 1396 بودند. نمونه پژوهش 40 بیمار بودند که با روش در دسترس انتخاب و با روش تصادفی ساده در دو گروه جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 2 ساعته به مدت یک ماه با روش امید درمانی آموزش دید. داده‌ها با کمک پرسشنامه‌های بهزیستی روانشناختی و تاب‌آوری جمع‌آوری و برای ارزیابی اختلال استرس پس از سانحه از مصاحبه بالینی استفاده شد. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد در مرحله پس‌آزمون گروه‌های آزمایش و کنترل در بهزیستی روانشناختی و تاب‌آوری تفاوت معناداری داشتند. به عبارت دیگر امید درمانی باعث افزایش معنادار بهزیستی روانشناختی و تاب‌آوری بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه شد.
نتیجه گیری: نتایج حاکی از اهمیت امید درمانی در بهبود بهزیستی روانشناختی و تاب‌آوری می‌باشد. بنابراین روش امید درمانی می‌تواند توسط مشاوران و درمانگران برای بهبود بهزیستی روانشناختی و تاب‌آوری بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه مورد استفاده قرار گیرد.
 
واژه‌های کلیدی: امید درمانی، بهزیستی روانشناختی، تاب‌آوری، اختلال استرس پس از سانحه
متن کامل [PDF 912 kb]   (2399 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/12/19 | انتشار: 1397/8/24 | انتشار الکترونیک: 1397/8/24


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 6، شماره 4 - ( مهر و آبان 1397 ) برگشت به فهرست نسخه ها