|
نقش تعدیل‌کنندگی خود تمایزیافتگی در رابطه بین تنیدگی ادراک شده با سازگاری زناشویی در پرستاران متأهل
|
سلمان زارعی*    ، خدیجه فولادوند |
| استادیار مشاوره، گروه روان‌شناسی، مرکز آموزش عالی نورآباد، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران ، salman_zarei@yahoo.com |
|
|
چکیده: (2999 مشاهده) |
مقدمه: رابطه بین تنیدگی ادراک شده و سازگاری زناشویی تا حدودی از حمایت نظری و تجربی کافی برخوردار است، اما درباره مکانیسم‌های تعدیل کننده این رابطه مطالعات اندکی وجود دارد. لذا، پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش تعدیل کنندگی خود تمایزیافتگی در رابطه بین تنیدگی ادراک شده با سازگاری زناشویی در پرستاران متأهل بود.
روش کار: پژوهش حاضر توصیفی و نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش پرستاران متأهل شاغل در بیمارستان‌های دولتی شهر تهران در سال 1397 بود که از بین آنها تعداد 150 نفر با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل؛ پرسشنامه خودتمایزیافتگی (DSI)، مقیاس سازگاری زناشویی (DAS) و مقیاس تنیدگی ادراک شده (PSS) بود. داده‌های جمع آوری شده با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله‌مراتبی تعدیلی تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد بین تنیدگی ادارک شده و سازگاری زناشویی رابطه منفی معنی‌داری (001/0 P<، 69/0- =β) و بین خودتمایز یافتگی با سازگاری زناشویی رابطه مثبت معنی داری (001/0 P<، 26/0 =β) وجود دارد همچنین، یافته‌های تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی تعدیلی، نقش تعدیل‌گر خودتمایزیافتگی در رابطه بین تنیدگی ادارک شده و سازگاری زناشویی را مورد تأیید قرار داد (001/0 P<، 18/0- =β).
نتیجه گیری: مطالعه حاضر بر نقش تعدیل کننده خودتمایزیافتگی به عنوان یک مکانیسم مهم در رابطه بین تنیدگی ادراک شده با سازگاری زناشویی تاکید دارد. بنابراین، گسترش و توسعه خودتمایزیافتگی در پرستارن متأهل می‌تواند روش خوبی برای حمایت از آنها در مواجهه با ناملایمات زندگی زناشویی باشد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: خود تمایزیافتگی، تنیدگی ادراک شده، سازگاری زناشویی |
|
|
متن کامل [PDF 954 kb]
(1684 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1397/6/15 | انتشار: 1398/4/24 | انتشار الکترونیک: 1398/4/24
|
|
|
|
|
|
