نقش تعدیل کنندگی راهبردهای مقابلهای در رابطه طرحوارههای ناسازگار اولیه و اختلال پرخوری
|
زهراالسادات حاجی سیدتقیاتقوی ، حمید پورشریفی* ، فرحناز مسچی ، حمیدرضا حسن آبادی ، منصور رضایی |
دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران ، poursharifih@gmail.com |
|
چکیده: (1978 مشاهده) |
مقدمه: پرخوری به عنوان یک معضل بهداشتی شایع در جهان، با عوارض و پیامدهای منفی متعددی در حوزه سلامت همراه است. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش تعدیل کننده سبکهای مقابلهای در رابطه بین طرحوارههای ناسازگار اولیه و اختلال پرخوری بود.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان و مردان 23 تا 65 سال مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی در شهر تهران و همچنین کاربران اینترنتی این مراکز و رسانههای اجتماعی مرتبط در سال 1398و 1399 بود. 409 نفر به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. مقیاس پرخوری، سیاهه اجتناب یانگ-ریگ، پرسش نامه طرحوارههای ناسازگار اولیه یانگ و سیاهه جبران افراطی یانگ برای جمع آوری دادهها استفاده شد. روش تجزیه و تحلیل، رگرسیون چندگانه با استفاده SPSS نسخه 25 شد.
یافته ها: طبق نتایج حاصل، اختلال پرخوری رابطه مثبت و معناداری با طرحوارهای ناسازگار اولیه و سبکهای مقابلهای در سطح 01/0 داشت. همچنین، نقش های تعاملی سبک مقابلهای اجتنابی × خودگردانی و عملکرد مختل (19/0=β و 03/0=P) و اجتنابی × گوش بزنگی بیش از حد و بازداری (23/0-=β و 01/0=P) و سبک مقابلهای جبران افراطی × حوزه بریدگی و طرد (16/0-=β و 001/0=P) در پیش بینی اختلال پرخوری معنادار بودند.
نتیجه گیری: طبق نتایج، متغیر سبکهای مقابلهای در نقش تعدیل کننده بر رابطه بین طرحوارههای ناسازگار اولیه و اختلال پرخوری عمل میکند. به عبارت دیگر، طرحوارههای ناسازگار اولیه در سطوح بالای سبکهای مقابلهای اجتنابی و جبران افراطی، با افزایش اختلال پرخوری همراه است. |
|
واژههای کلیدی: طرحوارههای ناسازگار اولیه، اختلال پرخوری، سبکهای مقابلهای، با افزایش اختلال پرخوری |
|
متن کامل [PDF 286 kb]
(1354 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/11/30 | پذیرش: 1400/3/29 | انتشار: 1400/4/10 | انتشار الکترونیک: 1400/4/10
|
|
|
|