اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر سلامت روان و بهزیستی روانشناختی زوجین در متقاضی طلاق
|
محمدحسن زنگویی دوم ، عشرت کریمی افشار* ، غلامرضا ثناگویی محرر |
گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان ، eshratkarimi@gmail.com |
|
چکیده: (1891 مشاهده) |
مقدمه: زوجین متقاضی طلاق از نظر سلامت روانی و بهزیستی روانشناختی دچار آسیب میشوند که نیاز به مداخلات درمانی دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر سلامت روان و بهزیستی روانشناختی زوجین متقاضی طلاق انجام گرفت.
روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری متشکل از زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بیرجند در سال 1401-1402 بودند. از جامعه یاد شده تعداد 30 زوج با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب گردیدند و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش (15نفر) و کنترل (15نفر) جایگزین شدند. درمان مبتنی بر شفقت در 8 جلسه 150 دقیقهای و هفتهای یکبار در گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچگونه مداخلهای را دریافت نکردند. از پرسشنامههای سلامت روان نجاریان و داودی (1380) و بهزیستی روانشناختی ریف (1989) در مورد آنها استفاده شد. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 و روش تحلیل کوواریانس تحلیل گردید.
نتایج: نتایج نشان داد درمان مبتنی بر شفقت در مرحله پسآزمون اثربخشی معنیداری بر افزایش سلامت روان و بهزیستی روانشناختی در زوجین متقاضی طلاق دارد (05/0 P<).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، از این نوع درمان برای کاهش مشکلات زناشویی و افزایش سلامت روان و بهزیستی روانشناختی زوجین استفاده کرد.
|
|
واژههای کلیدی: درمان مبتنی بر شفقت، سلامت روان، بهزیستی روانشناختی. |
|
متن کامل [PDF 288 kb]
(745 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/10/21 | پذیرش: 1402/6/29 | انتشار: 1402/7/10 | انتشار الکترونیک: 1402/7/10
|
|
|
|