مقدمه: افزایش شیوع بیماری دمانس از جمله پیامدهای دوران سالمندی است، مراقبت از این بیماران با توجه به ماهیت بیماری و وابستگی بالا منجر به مشکلات روانی در مراقبان می‌گردد، از طرفی وجود بیماری منجر به اختلال در عملکرد خانواده می‌گردد، از اینروسنجش عملکرد خانواده می‌تواند ابزار پیش بینی کننده مناسبی برای سلامت روان خانواده باشد. ارزیابی میزان اضطراب مراقبین سالمندان مبتلا به دمانس و ارتباط آن با عملکرد خانواده هدف پژوهش حاضر بود.
روش کار: این مطالعه از نظر روش شناختی یک مطالعه همبستگی بود. تعداد 150 نفر از مراقبین خانوادگی سالمندان مبتلا به دمانس مراجعه کننده به انجمن آلزایمرایران واقع در تهران از طریق نمونه گیری در دسترس در سال 1394-1395 و با توجه به معیار ورود مطالعه انتخاب شدنداضطراب مراقبین و عملکرد خانواده آنان از طریق پرسشنامه اضطراب زونگ و عملکرد خانواده مک مستر سنجیده شد. داده‌ها از طریق آزمون‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس، آزمون تعقیبی شفه و رگرسیون خطی چند گانه گام به گام با استفاده از نرم افزار SPSS 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: 4/19% و 3/1% از مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به دمانس به ترتیب دارای اضطراب خفیف و اضطراب شدید بودند. عملکرد خانواده در این بیماران در همه ابعاد بجز حل مسئله دارای اختلال بوده و بین همه خرده مقیاس‌های عملکرد خانواده با اضطراب مراقبین رابطه منفی و معنی دار (001/0 > P) وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون خطی چندگانه گام به گام برای پیش بینی اضطراب از روی ابعاد عملکرد خانواده و متغیرهای زمینه‌ای نشان داد بعد کنترل رفتار، وضعیت اقتصادی و وضعیت سلامت قادر به پیش بینی واریانس اضطراب مراقبین بودند.
نتیجه گیری: با توجه به شیوع علائم اضطراب در مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به دمانس وارتباط عملکرد خانواده با اضطراب این مراقبین، بررسی ابعاد عملکرد خانواده می‌تواند به عنوان یکی از شاخص‌های مهم خانواده درمانی و آموزش خانواده‌ها در ارتقاء سلامت مراقبین تأثیر گذار باشد.