TY - JOUR T1 - Effectiveness of Attachment-Based Intervention in Body Mass Index, Emotion Regulation and Food-Cravings Obese Adolescent Girls: A Randomized Controlled Trial TT - اثربخشی درمان دلبستگی محور بر شاخص توده بدنی، تنظیم هیجان و ولع مصرف غذا در نوجوانان دختر مبتلا به چاقی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی JF - ijpn JO - ijpn VL - 8 IS - 3 UR - http://ijpn.ir/article-1-1553-fa.html Y1 - 2020 SP - 69 EP - 78 KW - attachment KW - emotion regulation KW - craving KW - body mass N2 - مقدمه: ابتلا به چاقی سبب ایجاد مشکلات جسمانی، روان­شناختی و حتی هیجانی می­شود و این شرایط می­تواند شاخص توده بدنی، ولع مصرف و حتی تنظیم هیجان را دچار تغییر نماید، بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان دلبستگی محور بر شاخص توده بدنی، تنظیم هیجان و ولع مصرف غذا در نوجوانان دختر مبتلا به چاقی بود. روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و یک مرحله پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی دانش آموزان دختر مبتلا به چاقی و مراجعه‌کننده به مراکز غدد و چاقی شهر ساری در سال 1398 بودند. از ‌بین جامعه هدف تعداد ۲۴ آزمودنی به روش نمونه‌گیری در دسترس و بر اساس معیارهای ورود و خروج به پژوهش انتخاب شدند و به شیوه گمارش تصادفی با توجه به قرعه در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل شاخص ﺗﻮده ﺑﺪنی (BMI)، پرسشنامه تنظیم هیجان گرتز و رومر (2004) و پرسشنامه ولع مصرف در چاقی سپدا- بنیتو و همکاران (2000) بود. گروه آزمایش تحت درمان دلبستگی محور در ۱۰ جلسه 90 دقیقه­ای به مدت دو ماه قرار گرفت. از هر دو گروه آزمایش و کنترل قبل از شروع مداخله؛ پیش آزمون، خاتمه مداخله؛ پس آزمون و مجدداً دوماه بعد از اتمام مداخله؛ پیگیری دریافت شد. نتایج با استفاده از تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر و خی دو با نرم افزار SPSS 18 مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج شاخص میانگین در گروه آزمایش در شاخص توده بدنی در پیش آزمون 52/32، پس آزمون 94/30، پیگیری 11/30 می­باشد، در ولع مصرف غذا در پیش آزمون 91/119، پس آزمون 41/103، پیگیری 91/102 می­باشد. در تنظیم هیجان در پیش آزمون 32/126، پس آزمون 25/111، پیگیری 45/111 می­باشد. همچنین نتایج نشان داد که درمان دلبستگی محور در متغیرهای شاخص توده بدنی (۰۰۱/۰ >p، 344/27F=)، تنظیم هیجان (۰۰۱/۰ >p، 668/69F=) و ولع مصرف غذا (۰۰۱/۰ >p، 174/54F=) اثر معنی دارد. به طور کلی بین پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش در فرایند مداخله به تناسب گروه کنترل تفاوت معنی­داری وجود دارد (01/0P <)، همچنین بررسی مرحله پیگیری نشان از ثبات مداخله داشت. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش تاکیدی بر اهمیت دلبستگی به غذا در افراد مبتلا به چاقی دارد، که می­تواند تلویحات کاربردی برای درمان­گران جهت کاهش ولع مصرف غذا، تنظیم هیجان و بهبود توده بدنی در نوجوانان دختر مبتلا به چاقی ارایه دهد. M3 ER -