[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
Idexing::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
نمایه پرستاری
AWT IMAGE  
..
نشریه مرور سیستماتیک

AWT IMAGE

..
آموزش پرستاری
AWT IMAGE
..
نشریه پرستاری
AWT IMAGE
..
پرستاری داخلی جراحی
AWT IMAGE
..
سامانه جامع رسانه ها
..
:: دوره 8، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1399 ) ::
جلد 8 شماره 1 صفحات 71-60 برگشت به فهرست نسخه ها
اثربخشی آموزش مثبت‌نگر گروهی بر شادکامی زناشویی، تاب‌آوری و رضایت از زندگی در والدین کودکان با نیازهای خاص
شهلا کربلایی صالح ، زهرا دشت‌بزرگی*
استادیار، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران ، zahradb2000@yahoo.com
چکیده:   (3182 مشاهده)
مقدمه: والدین کودکان با نیازهای خاص به دلیل مشکلات مربوط به فرزند خود با مشکلات عدیده‌ای از جمله کاهش شادکامی زناشویی، تاب‌آوری و رضایت از زندگی مواجه هستند و یکی از روش‌های درمانی اثربخش، آموزش مثبت‌نگر گروهی است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مثبت‌نگر گروهی بر شادکامی زناشویی، تاب‌آوری و رضایت از زندگی در والدین کودکان با نیازهای خاص انجام شد.
روش کار: روش این مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه پژوهش والدین کودکان با نیازهای خاص شهر اهواز در سال تحصیلی 98-1397 بودند که از میان آنها والدین 30 دانش‌آموز با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در در گروه مساوی جایگزین شدند (هر گروه 15 زوج). گروه آزمایش 14 جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش مثبت‌نگر گروهی بر اساس پکیج سلیگمن و همکاران (2006) دریافت کرد و گروه کنترل آموزشی ندید. ابزارهای پژوهش پرسشنامه‌های شادکامی زناشویی (آزرین و همکاران، 1973)، تاب‌آوری (کونور و دیویدسون، 2003) و رضایت از زندگی (داینر و همکاران، 1985) بودند. داده‌ها با آزمون‌های خی‌دو، تی مستقل و تحلیل کوواریانس چند‌متغیری در نرم‌افزار SPSS-24 تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که در مرحله پیش‌آزمون بین گروه‌های آزمایش و کنترل از نظر شادکامی زناشویی، تاب‌آوری و رضایت از زندگی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (05/0<P)، اما در مرحله پس‌آزمون بین آنها از نظر هر سه متغیر شادکامی زناشویی، تاب‌آوری و رضایت از زندگی تفاوت معنی‌داری وجود داشت (001/0>P). به عبارت دیگر، آموزش مثبت‌نگر گروهی باعث افزایش شادکامی زناشویی (574/1069F=)، تاب‌آوری (722/281F=) و رضایت از زندگی (315/414F=) در والدین کودکان با نیازهای خاص شد (001/0>P).
نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از اثربخشی آموزش مثبت‌نگر گروهی بر شادکامی زناشویی، تاب‌آوری و رضایت از زندگی در والدین کودکان با نیازهای خاص بود. بنابراین، پیشنهاد می‌گردد که از این روش در کنار سایر روش‌های درمانی برای بهبود ویژگی‌های روانشناختی استفاده شود.
واژه‌های کلیدی: آموزش مثبت‌نگر، تاب‌آوری، رضایت از زندگی، شادکامی زناشویی
متن کامل [PDF 291 kb]   (1659 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/10/25 | پذیرش: 1399/2/3 | انتشار: 1399/2/10 | انتشار الکترونیک: 1399/2/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Karbalaei Salehi S, DashtBozorgi Z. The Effectiveness of Group Positive Training on Marital Happiness, Resilience and Life Satisfaction in Parents of Children with Special Needs. IJPN 2020; 8 (1) :60-71
URL: http://ijpn.ir/article-1-1484-fa.html

کربلایی صالح شهلا، دشت‌بزرگی زهرا. اثربخشی آموزش مثبت‌نگر گروهی بر شادکامی زناشویی، تاب‌آوری و رضایت از زندگی در والدین کودکان با نیازهای خاص. روان پرستاری. 1399; 8 (1) :60-71

URL: http://ijpn.ir/article-1-1484-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 8، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1399 ) برگشت به فهرست نسخه ها
نشریه روان پرستاری Iranian Journal of  Psychiatric Nursing
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 49 queries by YEKTAWEB 4645