گروه روانشناسی سلامت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران. ، Zuckerini99@yahoo.com
چکیده: (2481 مشاهده)
مقدمه: سرطان یکی از شایع ترین علل مرگ و میر در جهان است و به عنوان تجربهای استرس زا میتواند مشکلات روانشناختی، اجتماعی و زیستی بسیاری را موجب شود. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر بخشی رواندرمانی وجودی مبتنی بر معنا بر افسردگی و میزان سرمی سایتوکایین اینترفرون گاما در زنان مبتلا به سرطان پستان بوده است. روش کار: بدین منظور در یک کارآزمایی بالینی نیمه تجربی، 24 بیمار مبتلا به سرطان پستان از بیمارستان آیت ا... خوانساری اراک به صورت نمونهگیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت مداخله وجودی مبتنی بر معنا قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله ای نگرفت. سطوح سرمی اینترفرون گاما و میزان افسردگی در هر دو گروه قبل از شروع مداخله، پس از آن و سه ماه پس از آخرین جلسه مداخله اندازهگیری شد. یافتهها: نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که درمان وجودی مبتنی بر معنا در کاهش افسردگی و کاهش میزان اینترفرون گاما تاثیر معناداری داشته است و این اثربخشی در طول زمان نسبتا پایدار بوده است. نتیجهگیری: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، در مورد بیماران مبتلا به سرطان، متخصصان حوزه سلامت میتوانند رواندرمانی وجودی مبتنی بر معنا را به منظور بهبود افسردگی و سیستم ایمنی در آنها مورد استفاده قرار دهند. واژگان کلیدی: سرطان پستان، افسردگی، اینترفرون گاما، گروه درمانی وجودی
Ahmadinasab M, Malihialzackerini S, Mohaghegh F, Sodagar S, Sabet M. The effectiveness of meaning-based existential group therapy on serum interferon-gamma levels and depression in women with breast cancer. IJPN 2021; 9 (4) :64-73 URL: http://ijpn.ir/article-1-1824-fa.html
احمدی نسب مریم، ملیحی الذاکرینی سعید، محقق فتح اله، سوداگر شیدا، ثابت مهرداد. اثربخشی گروه درمانی وجودی مبتنی بر معنا بر میزان سرمی اینترفرون گاما و افسردگی زنان مبتلا به سرطان پستان. روان پرستاری. 1400; 9 (4) :64-73