مقدمه: خیانت به همسر در نگاه اول پدیده‌ای فردی به نظر می‌رسد؛ اما با توجه به عواقب ناگوار و پیامدهای سوء آن بر نهاد خانواده، تربیت فرزندان و نیز سلامت و امنیت جامعه، از آسیبهای اجتماعی پنهان و جدی به شمار می‌آید. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ویژگی‌های شخصیتی، الگوهای ناسازگار اولیه، خوش‌بینی و بدبینی با توجیه خیانت زناشویی در افراد متأهل طراحی و اجرا شد.

روش کار: در این پژوهش توصیفی تحلیلی، جامعه پژوهشی، کلیه افراد متأهل مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره استان گلستان با سابقه خیانت زناشویی در سال 1395 بودند که از این بین، 100 نمونه (50 زن و 50 مرد) به روش نمونه‌گیری ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه‌های ویژگی‌های شخصیتی نئو، الگوهای ناسازگار اولیه، خوش‌بینی و بدبینی و توجیه خیانت زناشویی بودند. داده‌های جمع‌آوری‌شده به کمک روش‌های آماری توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم‌افزار 2 Smart PLS و روش حداقل مربعات جزئی، تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: یافته‌های پژوهش رابطه معکوس و معناداری را بین الگوهای ناسازگار اولیه (344/ 5 = T و 612/0- = β) و نیز خوش‌بینی و بدبینی (273/2 = T و 195/0- = β) با توجیه خیانت زناشویی نشان داد. بین ویژگی‌های شخصیتی و توجیه خیانت زناشویی رابطه معناداری مشاهده نشد (781/1 = T و 210/0- = β).

نتیجه گیری: در پژوهش حاضر، بیشترین ارتباط، بین الگوهای ناسازگار اولیه با توجیه خیانت وجود داشت که می‌توان از آن برای شناخت افراد در معرض خطر استفاده کرد.