تأثیر روان نمایشگری بر مهارت‌های اجتماعی کودکان دبستانی با اختلال نقص توجه و بیش فعالی

غلامی ونوول, نسیم; فلاحی خشکناب, مسعود; ره گوی, ابوالفضل; حسینی, محمدعلی; خدایی اردکانی, محمدرضا; رضا سلطانی, پوریا

[صفحه اصلی ]

[Archive] [ English ]

بخش‌های اصلی

صفحه اصلی

اطلاعات نشریه

آرشیو مجله و مقالات

Idexing

جستجو در پایگاه

دریافت اطلاعات پایگاه

نمایه پرستاری

نشریه مرور سیستماتیک

آموزش پرستاری

نشریه پرستاری

پرستاری داخلی جراحی

سامانه جامع رسانه ها

دوره 6، شماره 4 - ( مهر و آبان 1397 )

جلد 6 شماره 4 صفحات 64-57

برگشت به فهرست نسخه ها

تأثیر روان نمایشگری بر مهارت‌های اجتماعی کودکان دبستانی با اختلال نقص توجه و بیش فعالی

نسیم غلامی ونوول

، مسعود فلاحی خشکناب^*

، ابوالفضل ره گوی

، محمدعلی حسینی

، محمدرضا خدایی اردکانی

، پوریا رضا سلطانی

استاد، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران ، msflir@yahoo.com

چکیده: (4205 مشاهده)

مقدمه: اختلال نقص توجه/بیش فعالی شایع‌ترین اختلال رفتاری در کودکان است که سبب ایجاد مشکلات در توانایی‌های اجتماعی، تحصیلی، و زندگی خانوادگی فرد می‌شود. روان نمایشگری از جمله روش‌های روان درمانی مؤثر در درمان برخی از اختلالات روانی است. به همین منظور هدف پژوهش حاضر بررسی تآثیر روان نمایشگری بر مهارت‌های اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود.
روش کار: پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان دبستانی مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی مراجعه کننده به کلینیک توانبخشی نظام مافی تهران در سال 1395 بود که نمونه‌های پژوهش از میان 90 کودک دارای معیار ورود به پژوهش 40 کودک به شیوه در دسترس انتخاب و به طور تصادفی ساده در دو گروه مساوی 20 نفری مداخله و شاهد جایدهی شدند. پرسش نامه مهارت‌های اجتماعی گرشام و الیوت (1990) جهت بررسی مهارت‌های اجتماعی کودکان مورد استفاده قرار گرفت. پس از اجرای پیش آزمون، گروه مداخله 12 جلسه 60-40 دقیقه‌ای روان نمایشگری را دریافت کردند و گروه شاهد مداخلات روتین را دریافت نمودند. پس از اجرای مداخله، مهارت‌های اجتماعی دو گروه مداخله و شاهد مورد ارزیابی قرار گرفته و داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری توصیفی و توسط آزمون تی اختلافی در نرم افزار SPSS v.22 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: مقایسه میانگین نمرات در دو گروه مداخله و شاهد نشان داد که نمرات میانگین در گروه مداخله 35/72 با انحراف استاندارد 19/4 (001/0 = P) بیش از میانگین گروه شاهد 29/63 با انحراف استاندارد 30/ 2(069/0 = P) بود و این نشان داد که گروه مداخله در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی داری در میزان مهارت‌های اجتماعی داشته‌اند (71/5 = t، 01/0 > P).
نتیجه گیری: یافته‌های پژوهش مبین این است که روان نمایشگری باعث افزایش مهارت‌های اجتماعی کودکان با اختلال نقص توجه/بیش فعالی گردید و لذا می‌توان به عنوان یک شیوه درمانی در آموزش مهارت‌های اجتماعی این کودکان به کار برد.

واژه‌های کلیدی: نقص توجه بیش فعالی، روان نمایشگری، مهارت‌های اجتماعی، کودکان

متن کامل [PDF 701 kb] (2261 دریافت)

نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/3/25 | انتشار: 1397/8/24 | انتشار الکترونیک: 1397/8/24

ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله

Mendeley

Zotero

RefWorks

Gholami Vnovel N, Fallahi Khoshkonab M, Rah Gouy A, Hosseini M A, Khodaei Ardakani M R, Reza Soltani P. The Effect of Psychodrama on Social Skills of School Children Suffering from Attention-Deficit/hyperactivity Disorder. IJPN 2018; 6 (4) :57-64
URL: http://ijpn.ir/article-1-970-fa.html

غلامی ونوول نسیم، فلاحی خشکناب مسعود، ره گوی ابوالفضل، حسینی محمدعلی، خدایی اردکانی محمدرضا، رضا سلطانی پوریا. تأثیر روان نمایشگری بر مهارت‌های اجتماعی کودکان دبستانی با اختلال نقص توجه و بیش فعالی. روان پرستاری. 1397; 6 (4) :57-64

URL: http://ijpn.ir/article-1-970-fa.html

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

دوره 6، شماره 4 - ( مهر و آبان 1397 )

برگشت به فهرست نسخه ها

Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 49 queries by YEKTAWEB 4645