@ARTICLE{Mahmoud Alilou, author = {Saadatmand, Elham and Mahmoud Alilou, Majid and Esmaeilpour, Khalil and Hashemi, Touraj and }, title = {Investigating the relationship between early maladaptive schemas and symptoms of body dysmorphic disorder mediated by self-compassion}, volume = {10}, number = {1}, abstract ={مقدمه: بدریخت ­انگاری بدنی نرخ شیوع بالایی دارد و می­تواند منجر به اختلال در عملکرد روزانه گردد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه طرحواره­های ناسازگار اولیه با نشانه­های اختلال بدریخت انگاری بدنی با میانجیگری شفقت به خود بود روش: روش پژوهش همبستگی با استفاده از تحلیل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان مجرد 35-18 سال دانشگاه­های شهر تهران در سال تحصیلی 1401-1400 بود که تعداد 622 نفر به صورت نمونه­گیری دردسترس (پاسخگویی به صورت آنلاین) از آنها انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه نگرانی از بدشکلی استوزین و همکاران (1998)، فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (1994) و فرم کوتاه مقیاس شفقت به خود ریس و همکاران (۲۰۱۱). برای تحلیل داده­­ها از روش معادلات ساختاری و نرم­افزارهای SPSS نسخه 25 و AMOS نسخه 24 استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که اثر مستقیم و غیرمستقیم (با میانجی­گری شفقت به خود) طرحواره­های حوزه «خودگردانی و عملکرد مختل» بر نشانه­های بدریخت انگاری بدنی به ترتیب با اندازه­ اثرهای استاندارد شده 26/0 (05/0>P) و 14/0 (01/0=P) معنادار بود. همچنین اثر غیرمستقیم طرحواره­های حوزه «بریدگی و طرد» و «محدودیت­های مختل» با میانجی­گری شفقت به خود بر نشانه­های بدریخت­انگاری بدنی نیز به ترتیب با اندازه اثرهای 05/0 (05/0=P) و 17/0 (01/0>P) معنادار بود. در نهایت نتایج نشان داد که طرحواره­های حوزه­ های «دیگرجهت­ مندی و گوش­بزنگی بیش از حد» و «بازداری» اثر مستقیم غیر مستقیم معناداری بر بدریخت­انگاری بدنی ندارند (05/0 }, URL = {http://ijpn.ir/article-1-1979-fa.html}, eprint = {http://ijpn.ir/article-1-1979-fa.pdf}, journal = {Journal of Nursing Education}, doi = {10.22034/IJPN.10.1.64}, year = {2022} }