گروه روان شناسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران ، narges.karimian@yahoo.com
چکیده: (3241 مشاهده)
مقدمه: کاهش جمعیت در کشور ما روند نگرانکنندهای دارد، بطوریکه در سالهای اخیر نرخ باروری کاهش قابلتوجهی داشته است. در این میان به نظر میرسد برخی عوامل در تمایل پایین زنان به فرزند آوری تأثیر داشته باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش میانجی خودکارآمدی در رابطه بین کیفیت زندگی و بلوغ عاطفی با تمایل به فرزند آوری در زنان متأهل شهر زنجان انجام گرفت.
روش کار: روش مطالعه توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری مطالعه شامل تمامی زنان متأهل شهر زنجان بودند که از میان آنها تعداد 300 نفر با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای تصادفی وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامههای استاندارد کیفیت زندگی بهداشت جهانی، بلوغ عاطفی سینک و بهارگاوا، خودکارآمدی شرر و تمایل به باروری راد و ثوابی بودند. برای تجزیهوتحلیل دادهها آزمونهای همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده شد. جهت تعیین نقش میانجی از روش چهار گامی بارون و کنی استفاده گردید.
یافتهها: کیفیت زندگی (نمره کل) و ابعاد روانشناختی و محیطی با تمایل به فرزند آوری ارتباط معنادار داشتند. (05/0>P). همچنین بین عدم بلوغ عاطفی کل، بازگشت عاطفی، فروپاشی شخصیت و ناسازگاری اجتماعی با تمایل به فرزند آوری رابطه وجود داشت (05/0>P). درنهایت بین خودکارآمدی با تمایل به فرزند آوری رابطه معنادار وجود داشت (05/0>p). بررسی نقش میانجی خودکارآمدی نیز نشان داد که این متغیر در رابطه بین کیفیت زندگی با تمایل به فرزند آوری و نیز رابطه بین بلوغ عاطفی با تمایل به فرزند آوری نقش میانجی را ایفا مینماید.
نتیجهگیری: خودکارآمدی میتواند رابطه بین کیفیت زندگی و بلوغ عاطفی با تمایل به فرزند آوری را بهطور مثبت و مستقیم افزایش دهد.
Karimian N, Hejazi M. The Mediating Role of Self-efficacy in the Relationship between Quality of Life and Emotional Maturity with a Desire for Childbearing. IJPN 2019; 7 (5) :54-61 URL: http://ijpn.ir/article-1-1358-fa.html
کریمیان سیده نرگس، حجازی مسعود. نقش میانجی خودکارآمدی در رابطه بین کیفیت زندگی و بلوغ عاطفی با تمایل به فرزندآوری. روان پرستاری. 1398; 7 (5) :54-61