دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران ، M-alilou@tabrizu.ac.ir
چکیده: (3175 مشاهده)
مقدمه: بدریخت انگاری بدنی نرخ شیوع بالایی دارد و میتواند منجر به اختلال در عملکرد روزانه گردد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه طرحوارههای ناسازگار اولیه با نشانههای اختلال بدریخت انگاری بدنی با میانجیگری شفقت به خود بود
روش: روش پژوهش همبستگی با استفاده از تحلیل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان مجرد 35-18 سال دانشگاههای شهر تهران در سال تحصیلی 1401-1400 بود که تعداد 622 نفر به صورت نمونهگیری دردسترس (پاسخگویی به صورت آنلاین) از آنها انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه نگرانی از بدشکلی استوزین و همکاران (1998)، فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (1994) و فرم کوتاه مقیاس شفقت به خود ریس و همکاران (۲۰۱۱). برای تحلیل دادهها از روش معادلات ساختاری و نرمافزارهای SPSS نسخه 25 و AMOS نسخه 24 استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد که اثر مستقیم و غیرمستقیم (با میانجیگری شفقت به خود) طرحوارههای حوزه «خودگردانی و عملکرد مختل» بر نشانههای بدریخت انگاری بدنی به ترتیب با اندازه اثرهای استاندارد شده 26/0 (05/0>P) و 14/0 (01/0=P) معنادار بود. همچنین اثر غیرمستقیم طرحوارههای حوزه «بریدگی و طرد» و «محدودیتهای مختل» با میانجیگری شفقت به خود بر نشانههای بدریختانگاری بدنی نیز به ترتیب با اندازه اثرهای 05/0 (05/0=P) و 17/0 (01/0>P) معنادار بود. در نهایت نتایج نشان داد که طرحوارههای حوزه های «دیگرجهت مندی و گوشبزنگی بیش از حد» و «بازداری» اثر مستقیم غیر مستقیم معناداری بر بدریختانگاری بدنی ندارند (05/0
نتیجه: در نظر گرفتن شفقت به خود به عنوان میانجی در رابطه طرحواره ناسازگار اولیه و نشانههای بدریخت انگاری بدنی، میتواند به تبیین اختلال بدریختانگاری بدنی کمک کند
Saadatmand E, Mahmoud Alilou M, Esmaeilpour K, Hashemi T. Investigating the relationship between early maladaptive schemas and symptoms of body dysmorphic disorder mediated by self-compassion. IJPN 2022; 10 (1) :64-75 URL: http://ijpn.ir/article-1-1979-fa.html
سعادتمند الهام، محمود علیلو مجید، اسماعیل پور خلیل، هاشمی تورج. بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه با نشانههای اختلال بدریخت انگاری بدنی با میانجیگری شفقت به خود. روان پرستاری. 1401; 10 (1) :64-75