گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران ، esmaeil@scu.ac.ir
چکیده: (197 مشاهده)
مقدمه:درد مزمن از رایج ترین مشکلات طبی است که زندگی بیماران را در ابعاد زیستی، اجتماعی، حرفهای و تحصیلی متأثر میسازد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان هیجان مدار بر حساسیتاضطرابی و فاجعهآمیزکردن درد در بیماران مبتلا به دردمزمن با ناگویی هیجانی انجام شد. روش:این پژوهش مطالعه تجربی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری، همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به درد مزمن شهر اصفهان در سال 1400 بود. نمونهگیری با روش نمونه گیری دردسترس و داوطلبانه و طی دو مرحله صورت گرفت. به این ترتیب تعداد 24 بیمار مبتلا به درد مزمن که در پرسشنامه ناگویی هیجانی ترونتو (1994) نمرۀ بالای 60 دریافت کرده بودند، انتخاب و به طور تصادفی به گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند (12 = n). گروه آزمایش درمان آنلاین هیجانمدار را به مدت 12 جلسه هفتگی دریافت کرده و گروه کنترل هیچگونه مداخلهای دریافت نکرد. ابزار مورد استفاده پژوهش شامل پرسشنامه مقیاس فاجعهآمیز کردن درد سالیوان (1995) و پرسشنامه حساسیت اضطرابی تیلور وکاکس (1998) بود که در سه مرحلۀ پژوهش تکمیل شد. دادههای به دست آمده با روش آماری تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که بین میانگینهای تعدیل شده متغیرهای حساسیت اضطرابی و فاجعه آمیز کردن درد در دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P). پس می توان نتیجه گرفت که درمان هیجان مدار بر حساسیت اضطرابی، فاجعه آمیز کردن درد در بیماران مبتلا به درد مزمن با ناگویی هیجانی اثربخش است(05/0>P).نتیجه گیری: با توجه به اثرگذاری درمان هیجان مدار بر متغیرهای پژوهش میتوان از این روش درمان برای بهبود بیماران مبتلا به درد مزمن با ناگویی هیجانی سود جست.
shokrolahi M, Hashem S E, Mehrabizadeh Honarmand M, Zargar Y, Naaimi A. effectiveness of emotion focused therapy on anxiety sensitivity and pain catastrophizing in Patients with chronic pain and alexithymia.. IJPN 2023; 11 (3) :46-56 URL: http://ijpn.ir/article-1-2198-fa.html
شکراللهی مژگان، هاشمی سید اسماعیل، مهرابی زاده هترمند مهناز، زرگر یدالله، نعامی عبدالزهرا. اثربخشی درمان هیجان مدار بر حساسیت اضطرابی و فاجعه آمیزکردن درد در بیماران مبتلا به دردمزمن با ناگویی هیجانی. روان پرستاری. 1402; 11 (3) :46-56