|
بررسی رابطه تعارض های دوپاره خود و خوردن هیجانی با میانجیگری شفقت به خود در زنان دچار اضافه وزن
|
شیوا محمودی حمیدی  ، سید ابوالقاسم مهری نژاد* ، آمنه معاضدیان |
| دانشیار روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران ، s.mehrinejad@alzahra.ac.ir |
|
|
چکیده: (298 مشاهده) |
مقدمه: یکی از متغیرهای که به شدت با اضافه وزن ارتباط دارد، خوردن هیجانی است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه تعارضهای دوپاره خود و خوردن هیجانی با میانجیگری شفقت به خود در زنان دچار اضافه وزن بود.
روش کار: روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری را زنان با دامنه سنی 20-50 سال دانشگاههای سطح شهر تهران دچار اضافه وزن تشکیل میدادند. تعداد 496 نفر به روش نمونهگیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس خوردن هیجانی (EES)، فرم کوتاه مقیاس شفقت به خود (SCS-SF) و پرسشنامه تعارضهای دوپاره ((FSCR بود. برای تحلیل دادهها از روش معادلات ساختاری در نرمافزارهای SPSS نسخه 25 و AMOS نسخه 24 استفاده شد.
یافته ها: نتایج بیانگر برازش مدل پیشنهادی پژوهش بود (06/0=RMSEA). نتایج نشان داد که مولفههای خود مطمئن و خود متنفر اثر مستقیم معناداری بر خوردن هیجانی ندارند (05/0<P)، اما به ترتیب با اندازه اثرهای 06/0- و 07/0 اثر غیرمستقیم معناداری بر خوردن هیجانی با میانجیگری شفقت به خود دارند (05/0>P). همچنین نتایج نشان داد که اثر مستقیم و غیر مستقیم خودناکافی بر خوردن هیجانی به ترتیب با اندازه اثرهای 24/0 و 24/0 معنادار است (05/0>P).
نتیجه گیری: در نظر گرفتن شفقت به خود با توجه به نقش تعارضهای دوپاره، میتواند به تبیین خوردن هیجانی در زنان دچار اضافه وزن کمک کند. |
|
| واژه‌های کلیدی: اضافه وزن، تعارض های دوپاره خود، خوردن هیجانی، زنان، شفقت به خود |
|
|
متن کامل [PDF 440 kb]
(121 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1402/2/22 | پذیرش: 1402/4/4 | انتشار: 1402/5/10 | انتشار الکترونیک: 1402/5/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
