|
رابطه بین تجربه ترومای کودکی با علائم اضطراب و اختلال بدشکلی بدن در متقاضیان جراحی زیبایی با میانجی گری حساسیت به طرد
|
معصومه کمندلو    ، صابر کرمی ، بهارک بلاشور* ، مهدیس شاهینی |
| واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، h.baharakbalashour@gmail.com |
|
|
چکیده: (137 مشاهده) |
مقدمه: بررسی تجارب تروماتیک و ویژگیهای شخصیتی متقاضیان جراحی زیبایی در تبیین مشکلات روانشناختی آنها اهمیت ویژهای دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین تجربه ترومای کودکی با علائم اضطراب و اختلال بدشکلی بدن در متقاضیان جراحی زیبایی با نقش میانجی حساسیت به طرد انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مراجعهکننده به کلینیک‌های جراحی زیبایی شهر تهران بودند. با در نظر گرفتن ملاکهای ورود و خروج، 210 نفر به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارتند از: پرسشنامه آسیب‌های کودکی، پرسشنامه اضطراب بک، پرسشنامه بدشکلی بدن و پرسشنامه حساسیت به طرد. برای تحلیل داده‌ها از همبستگی پیرسون، مدل‌یابی معادلات ساختاری و از نرافزار SPSS وAMOS نسخه 23 استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که ضرایب مسیرهای مستقیم تجربه ترومای کودکی بر روی علائم اضطراب (318/0=β و 001/0=P) و حساسیت به طرد (510/0=β و 001/0=P) به طورمثبت معنادار بود، اما مسیر تجربه ترومای کودکی بر روی اختلال بدشکلی بدن معنادار نبود. همچنین ضرایب مسیرهای مستقیم حساسیت به طرد بر روی علائم اضطراب (464/0=β و 001/0=P) و اختلال بدشکلی بدن (464/0=β و 001/0=P) به صورت مثبت معنادار بود. افزون بر حساسیت به طرد در رابطه بین تجربه ترومای کودکی با علائم اضطراب و اختلال بدشکلی بدن نقش میانجی داشت.
نتیجه گیری: براساس یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت، مداخلات هدفمندی که در جهت کاهش حساسیت به طرد بکار گرفته میشوند، احتمالا میتوانند در بهبود مشکلات روانشناختی و نگرش متقاضیان جراحی زیبایی موثر باشند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: ترومای کودکی، اضطراب، اختلال بدشکلی بدن، حساسیت به طرد، جراحی زیبایی. |
|
|
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1402/4/13 | پذیرش: 1402/8/9 | انتشار: 1403/2/10 | انتشار الکترونیک: 1403/2/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
