دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، دانشکده پرستاری و مامایی، اصفهان، ایران ، shirin.jafarian347@yahoo.com
چکیده: (1107 مشاهده)
مقدمه:ناگویی خلقیبا بسیاری از مشکلات سلامتی فیزیکی ارتباط دارد.از آنجاییکه بیماران تحت درمان با همودیالیز، استرس های مزمن جسمی و روانشناختی را تجربه می کنند، این پژوهش با هدف تعیین تأثیر بحث گروهی مبتنی بر مداخلات شناختی رفتاری بر ناگویی های خلقی در بیماران تحت همودیالیز انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی بود. 60 نفر از بیماران تحت همودیالیز بیمارستان گلدیس شاهین شهر در نیمه دوم سال 1398 به روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس معیارهای ورود انتخاب شدند و با استفاده از جدول اعداد تصادفی در دو گروه مداخلهو کنترلقرار گرفتند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه ناگویی خلقی تورنتو (یلور، راین و باگبی، 1985) استفاده شد.برای گروه مداخله، 8 جلسه 60 دقیقه ای بحث گروهی مبتنی بر مداخلات شناختی رفتاری انجام شد. دادهها با نرمافزار آماری SPSS19 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین میزان ناگویی های خلقی قبل از مداخله درگروه مداخله (46/5 ± 51/62) و در گروه کنترل (53/3 ± 44/62) بود که بعد از مداخله در گروه مداخله به (09/4 ± 62/43) و در گروه کنترل به (57/3 ± 32/62) رسید و این اختلاف در گروه مداخله معنی دار بود (001/0p<). نتیجهگیری: باتوجه به اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر مداخلات شناختی رفتاری بر ناگویی های خلقی در بیماران تحت همودیالیز، پیشنهد می شود پرستاران روش به کار گرفته شده در پژوهش حاضر را به عنوان یک روش ساده و کم هزینه در کاهش ناگویی های خلقی بیماران تحت همودیالیز مورداستفاده قرار دهند.
Jafarian dehaghani S, Torkashvand R. The Effectiveness of Group Discussion based on Cognitive-behavioral Intervention on Alexithymia in Hemodialysis Patients. IJPN 2022; 10 (1) :37-45 URL: http://ijpn.ir/article-1-1918-fa.html
جعفریان دهاقانی شیرین، ترکاشوند رویا. اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر مداخلات شناختی رفتاری بر ناگویی های خلقی در بیماران تحت همودیالیز. روان پرستاری. 1401; 10 (1) :37-45