[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
Idexing::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
نمایه پرستاری
AWT IMAGE  
..
نشریه مرور سیستماتیک

AWT IMAGE

..
آموزش پرستاری
AWT IMAGE
..
نشریه پرستاری
AWT IMAGE
..
پرستاری داخلی جراحی
AWT IMAGE
..
سامانه جامع رسانه ها
..
:: دوره 12، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1403 ) ::
جلد 12 شماره 1 صفحات 63-50 برگشت به فهرست نسخه ها
تدوین مدل رفتارهای خودآسیبی براساس تجربه ترومای کودکی و ناگویی هیجانی با میانجیگری ذهنی سازی در نوجوانان
مریم فرجامی ، زهرا فرجامی* ، آرام شکیبایی نژاد ، لیلا پاییزی
واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران. ، zahrafarjami90@gmail.com
چکیده:   (203 مشاهده)
 
مقدمه: میزان شیوع خودآسیبی در نوجوانان در حال افزایش است و بنابراین به یک مشکل بهداشت عمومی گسترده تبدیل شده است و نوجوانانی که به خود آسیب می­زنند به­طور قابل توجهی خطر افکار و رفتار خودکشی را دارند. از این رو، پژوهش حاضر با  هدف تدوین مدل رفتارهای خودآسیبی براساس تجربه ترومای کودکی و ناگویی هیجانی با میانجیگری ذهنی­سازی در نوجوانان انجام شد.
روش­ کار: پژوهش حاضر همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش تمام نوجوانان شهر تهران در سال 1402 بودند از میان آنها تعداد 230 نفر به­صورت دردسترس انتخاب و پرسشنامه آسیب به خود (SHI)، پرسشنامه ترومای دوران کودکی (CTQ)، پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو (TAS-20) و پرسشنامه کنش‌وری تاملی (RFQ) پاسخ دادند. برای تحلیل داده‌ها از همبستگی پیرسون، مدل‌یابی معادلات ساختاری و از نرافزار SPSS-26 وAMOS-24  استفاده شد.
یافته ­ها: نتایج نشان داد اثر مستقیم ترومای کودکی (20/2 T= ،55/0 = β)، ناگویی هیحانی (55/2T= ،46/0= β)، ذهنی­سازی (مولفه اطمینان) (58/9- T= ،88/0- = β) و ذهنی­سازی (مولفه عدم اطمینان) (08/6- T= ،53/0 = β) بر رفتارهای خودآسیبی معنادار بود. افزون بر این، ذهنی­سازی در رابطه بین ترومای کودکی و ناگویی هیجانی با رفتارهای خودآسیبی نقش میانجی داشت. نتایج همچنین نشان داد که متغیرهای پژوهش در مجموع 71 درصد از واریانس رفتارهای خودآسیبی را تبیین کردند.
نتیجه ­گیری: براساس یافته­های پژوهش می­توان نتیجه گرفت، نوجوانان علی‌رغم تجربیات آسیب‌زا در دوران کودکی و ناگویی هیجانی در صورت اکتساب ظرفیت بالای روان­شناختی و درک و بینش نسبت به فرایندهای ذهنی خود و خودکنترلی بر فرایندهای درونی، توانایی تنظیم هیجان را دارا خواهند بود و کمتر اقدام به رفتارهای خودآسیبی می­کنند. لذا پیشنهاد می­­شود به درمان­های مبتنی بر تنظیم هیجان و ذهنی­سازی با هدف کاهش رفتارهای خودآسیبی در نوجوانان توجه ویژه­ای شود.
 
 
واژه‌های کلیدی: خودآسیبی، تجربه ترومای کودکی، ناگویی هیجانی، ذهنی سازی، نوجوانان.
متن کامل [PDF 394 kb]   (12 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1402/11/15 | پذیرش: 1403/2/10 | انتشار: 1403/2/10 | انتشار الکترونیک: 1403/2/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Farjami M, Farjami Z, Shakibaeinezhad A, Paeezy L. Formulation The Model of Self-Injurious Behaviors Based on The Experience of Childhood Trauma and Alexithymia With The Mediation Of Mentalization In Adolescents. IJPN 2024; 12 (1) :50-63
URL: http://ijpn.ir/article-1-2356-fa.html

فرجامی مریم، فرجامی زهرا، شکیبایی نژاد آرام، پاییزی لیلا. تدوین مدل رفتارهای خودآسیبی براساس تجربه ترومای کودکی و ناگویی هیجانی با میانجیگری ذهنی سازی در نوجوانان. روان پرستاری. 1403; 12 (1) :50-63

URL: http://ijpn.ir/article-1-2356-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 12، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1403 ) برگشت به فهرست نسخه ها
نشریه روان پرستاری Iranian Journal of  Psychiatric Nursing
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 47 queries by YEKTAWEB 4652