مقدمه: اضطراب در روش های تشخیصی و درمانی مانند برونکوسکوپی بسیار بالاست و این امر نارضایتی بیماران را افزایش می دهد. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر انحراف فکر بر سطح اضطراب و رضایتمندی بیماران تحت برونکوسکوپی انجام شده است. روش ها: مطالعه حاضر به صورت کارآزمایی بالینی در بیمارستان امام علی (ع) زاهدان انجام گرفت. تعداد 60 بیمار کاندید برونکوسکوپی بستری و سرپایی که دارای شرایط شرکت در مطالعه بودند، انتخاب گردیدند. سپس شرکت کنندگان بطور تصادفی به دو گروه مداخله (30 نفر) و کنترل (30 نفر) تخصیص یافتند. ابزار جمع آوری داده ها شامل فرم مشخصات فردی و بیماری، پرسشنامه اضطراب حالت اشپیل برگر و فرم رضایتمندی بود. طی برونکوسکوپی موسیقی محلی منتخب (صوت وتصویر ) به گروه مداخله ارائه شد. گروه کنترل اقدامات معمول را دریافت نمودند. پس از جمع آوری داده ها، آنها با کمک نرم افزار SPSS نسخه 21 و با استفاده از آزمون های کای دو، تی مستقل، تی زوجی و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارگرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین و انحراف معیار نمره اضطراب حالت در گروه مداخله و کنترل قبل مداخله به ترتیب 95/8± 33/44 و 40/9±60/44 و بعد از مداخله 16/6± 47/36 و 16/7± 07/41 بود. تحلیل کوواریانس با کنترل اثر متغیرهای دموگرافیک نشان داد که انحراف فکر به طور معناداری باعث کاهش اضطراب در گروه مداخله گردیده است (003/0=p). همچنین بر اساس نتایج رضایتمندی در گروه مداخله بالاتر از گروه کنترل بود (05/0=p). نتیجه گیری: انحراف فکر بر کاهش اضطراب و افزایش رضایتمندی بیماران تحت برونکوسکوپی مؤثر بود. بنابراین توصیه می گردد در طی روش های تشخیصی و درمانی تهاجمی، مانند برونکوسکوپی، مورد استفاده قرار گیرد.