علی اکبر کیخا، منیر رمضانی، شهرام امینی، آزاده ساکی، عباس حیدری،
دوره ۹، شماره ۵ - ( آذر و دی ۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: دلیریوم با افزایش مدت بستری، تهویه مکانیکی، خروج لوله تراشه توسط خود بیمار و مرگ و میر همراه است. تشخیص زودرس دلیریوم باعث تسریع روند درمان و جلوگیری از پیشرفت بیماری می شود. برای افزایش احتمال تشخیص دلیریوم باید بیماران به طور مداوم با مقیاسی مناسب توسط پرستاران ارزیابی شوند. این مطالعه با هدف ترجمه و روان سنجی مقیاس پرستاری غربالگری دلیریوم انجام شد.
روش کار: پس از انجام فرایند ترجمه ابزار به زبان فارسی، روایی صوری و محتوای آن بررسی شد. برای تعیین روایی ملاک ۱۵۰ بیمار ابتدا توسط پزشک بر اساس معیارهای تشخیصی DSM-۵ جهت تشخیص دلیریوم ارزیابی شدند. سپس پرستار بدون اطلاع از تشخیص پزشک بیماران را با ابزار NuDESC ارزیابی نمود. سپس حساسیت و ویژگی ابزار برای تشخیص دلیریوم محاسبه گردید. روایی سازه ابزار با استفاده از تحلیل عاملی، پایایی ابزار با ضریب آلفای کرونباخ، گاتمن و ضریب همبستگی درون خوشه ای تعیین شد.
یافته ها: نسبت روایی محتوا کل برای نسخه فارسی ابزار ۰/۹۶ بود و شاخص روایی محتوای گویه ها نیز ۰/۹۷ بود. منحنی ROC با سطح زیر منحنی ۰/۹۸ توانایی بالای ابزار را برای تشخیص دلیریوم نشان داد. در نقطه برش بالاتر از ۲ حساسیت ابزار ۹۲/۸% و ویژگی آن ۹۱/۷% بود. همبستگی درونی ابزار با ضریب آلفای کرونباخ ۰/۹۹ بود. ضریب همبستگی درون خوشه ای با مقدار ۰/۷۵ و فاصله اطمینان ۰/۷۰ تا ۰/۸۰ نشان از پایایی مناسب ابزار در ثبات نمره دهی بین ارزیابان بود.
نتیجه‌گیری: نسخه فارسی مقیاس پرستاری غربالگری دلیریوم روایی و پایایی مناسبی برای تشخیص دلیریوم در بیماران بخش مراقبت ویژه را دارد.
