پرستو شیرزادی، سالار فرامرزی، سمیرا وکیلی، محمدپارسا عزیزی،
دوره ۱۱، شماره ۵ - ( آذر و دی ۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: زبان یکی از مهمترین مؤلفههای رشد در کودکان است؛ بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر، تدوین بسته ارتقای مهارتهای زبانی مبتنی بر توان‌بخشی شناختی و تعیین اثربخشی آن بر عملکرد زبان دریافتی کودکان دارای اختلال زبانی خاص بود.
روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع ترکیبی متوالی اکتشافی بود. جامعه آماری در بخش کیفی کتابها و مقالات علمی بودند. در بخش کیفی داده‌های به‌دست‌آمده به روش تحلیل مضمون استقرایی تحلیل و سپس بسته مداخلاتی بر اساس آنها در ۱۲ جلسه تدوین و روایی محتوایی آن تایید شد. جامعه آماری پژوهش در بخش کمی شامل تمامی کودکان ۵ تا ۷ ساله دارای اختلال زبانی خاص بودند که به مراکز گفتاردرمانی شهر بروجرد مراجعه نمودند که از این میان ۳۰ کودک به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل مقیاس هوشی وکسلر کودکان، مصاحبه بالینی نیمهساختاریافته و آزمون رشد زبان نیوکامر و هامیل بود. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS-۲۴ با روش تحلیل واریانس مکرر تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد بسته ارتقای مهارتهای زبانی مبتنی بر توان‌بخشی شناختی با CVR بین ۸۰/۰ تا ۱، و CVI بین ۷۹۵/۰ تا ۸۷۵/۰دارای روایی محتوایی مطلوبی میباشد. همچنین بین دو گروه آزمایش و کنترل در عملکرد زبان بیانی در مراحل پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری تفاوت معنیداری وجود دارد (۰۱/۰>P). بدین معنا که بسته ارتقای مهارتهای زبانی مبتنی بر توان‌بخشی شناختی منجر به بهبود عملکرد زبان دریافتی کودکان با اختلال زبانی خاص شده است و میزان تاثیر آن ۶۴/۰ میباشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به اثربخشی بسته ارتقای مهارتهای زبانی مبتنی بر توان‌بخشی شناختی بر عملکرد زبان دریافتی کودکان با اختلال زبانی خاص، پیشنهاد میشود در درمان اختلالات زبانی به ماهیت شناختی زبان توجه شده و از بسته مداخلاتی فوق بهعنوان یک روش مداخلهای در مراکز آموزشی و درمانی استفاده گردد.
