|
نگرانی از تصویر بدنی در بیماران مبتلا به پسوریازیس: مقایسه دو رویکرد درمانی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی با و بدون تحریک الکتریکی فراجمجمهای
|
نسرین حسن‌زاده   ، معصومه آزموده* ، علی اقبالی ، اکبر رضایی |
| گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران ، Mas_azemod@yahoo.com |
|
|
چکیده: (290 مشاهده) |
مقدمه: نگرانی از تصویر بدنی در بیماران مبتلا به پسوریازیس میتواند منجر به مشکلات روانی و اجتماعی شود. لذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی با و بدون تحریک الکتریکی فراجمجمهای بر نگرانی از تصویر بدنی در بیماران مبتلا به پسوریازیس انجام گرفت.
روش کار: روش تحقیق در این پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون بسطیافته با گروه کنترل به همراه مرحله پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری شامل تمامی بیماران با تشخیص پسوریازیس مراجعه کننده به متخصصان درماتولوژی شهر تهران در سال 1403 بود. از بین آنها تعداد 45 بیمار مبتلا به پسوریازیس بر اساس ملاکهای ورود و خروج و به شیوه نمونهگیری در دسترس گزینش شده و به صورت تصادفی در سه گروه (15 نفری) کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی، کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی با تحریک الکتریکی فراجمجمهای و گروه کنترل گمارده شدند. گروه آزمایشی اول تحت آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای قرار گرفتند؛ گروه آزمایشی دوم کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی با تحریک الکتریکی فراجمجمهای را در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش دیدند؛ و گروه کنترل در فهرست انتظار بودند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه نگرانی تصویر بدنی بود. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر (طرح آمیخته) و آزمون تعقیبی بنفرنی در نرمافزار SPSS23 تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد بین گروههای آزمایش و گروه کنترل تفاوت معنیدار وجود داشت؛ و هر دو مداخله کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی با و بدون تحریک الکتریکی فراجمجمهای باعث کاهش نگرانی از تصویر بدنی در بیماران مبتلا به پسوریازیس شده و تاثیر این مداخلات درمانی در مرحله پیگیری نیز پایدار بوده است (05/0P<). همچنین، نتایج آزمون تعقیبی بنفرنی حاکی از آن بود که تاثیر آموزش مداخله کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی با تحریک الکتریکی فراجمجمهای بر متغیر نگرانی از تصویر بدنی بیشتر از مداخله کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بدون تحریک الکتریکی فراجمجمهای بود (05/0P<).
نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت که مداخلات کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی با و بدون تحریک الکتریکی فراجمجمهای میتوانند برای بهبود نگرانی از تصویر بدنی بیماران مبتلا به پسوریازیس کارآمد باشند؛ و توصیه میگردد که درمانگران و مشاوران در راستای بهبود نگرانی از تصویر بدنی بیماران مبتلا در کنار سایر مداخلات درمانی از این درمانها استفاده کنند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: پسوریازیس، نگرانی از تصویر بدنی، کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی، کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی با تحریک الکتریکی فراجمجمهای |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1404/2/22 | پذیرش: 1404/5/10 | انتشار: 1404/5/10 | انتشار الکترونیک: 1404/5/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
