گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران ، askary47@yahoo.com
چکیده: (4344 مشاهده)
مقدمه: سالمندی دوره حساسی از زندگی بشر است که طی آن سالمندان در معرض مشکلات بسیاری از جمله بیماریهای مزمن و کاهش استقلال فردی قرار میگیرند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش معنوی، استرس ادراکشده و انعطافپذیری کنشی با بهزیستی روانشناختی در سالمندان ساکن در مرکز سالمندی انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش سالمندان ساکن در مراکز سالمندی شهر اهواز در سال 1397 بودند که از میان آنها 320 نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. دادهها با پرسشنامههای هوش معنوی کینگ (2008)، استرس ادراکشده کوهن و همکاران (1983)، انعطافپذیری کنشی کانر و دیویدسون (2003) و بهزیستی روانشناختی ریف (2002) جمعآوری شدند. دادهها با روشهای ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.
یافتهها: یافتهها نشان داد که هوش معنوی (62/0 = r) و انعطافپذیری کنشی (67/0 = r) رابطه مثبت و معنی دار و استرس ادراکشده (38/0- = r) رابطه منفی و معنی دار با بهزیستی روانشناختی در سالمندان داشتند. همچنین ضرایب همبستگی چندگانه نشان داد که انعطافپذیری کنشی (44/0 = r2) و هوش معنوی (53/0 = r2)، بهزیستی روانشناختی در سالمندان را پیشبینی کردند (01/0 > P).
نتیجه گیری: نتایج حاکی از اهمیت روابط هوش معنوی، استرس ادراکشده و انعطافپذیری کنشی با بهزیستی روانشناختی در سالمندان بودند. بنابراین برای بهبود بهزیستی روانشناختی در سالمندان میتوان هوش معنوی و انعطافپذیری کنشی آنان را افزایش و استرس ادراکشده آنان را کاهش داد.
Askary M, Asgary P, Sangani A. Relationship of Spiritual Intelligence, Perceived Stress and Flexibility of Action with Psychological Well-being in the Elderly. IJPN 2019; 7 (3) :15-21 URL: http://ijpn.ir/article-1-1263-fa.html