دانشیار، گروه روانشناسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران ، kakabraee@gmail.com
چکیده: (3862 مشاهده)
مقدمه: تنظیم هیجان شامل همهی راهبردهای آگاهانه و غیرآگاهانهای میشود که برای افزایش، حفظ و کاهش مؤلفههای هیجانی، رفتاری و شناختی یک پاسخ هیجانی به کار برده میشود. هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارت نظمجویی هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر پریشانی روانشناختی و انعطافپذیری شناختی در بیماران قلبی و عروقی بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع طرحهای نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل میباشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران قلبی و عروقی شهر کرمانشاه در سال 1397 بودند که از بین آنها 30 نفر به عنوان نمونه به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند (هر گروه 15 نفر). مداخله آموزش نظمجویی هیجان مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیکی برای گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقهای اجرا شد در حالی که گروه کنترل در این مدت هیچگونه مداخلهای دریافت نکرد. جهت جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) و انعطافپذیری شناختی (CFI) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و به کمک نرمافزار SPSS نسخه 20 استفاده شد. یافته ها: تحلیل دادهها نشان داد که بین میانگین نمرههای پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنیداری وجود دارد (05/0>P)؛ بدین معنی که آموزش نظمجویی هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی باعث کاهش افسردگی، اضطراب و استرس و افزایش انعطاف پذیری شناختی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، میتوان برای بهبود پریشانی روانشناختی و انعطاف پذیری شناختی بیماران قلبی از نظمجویی هیجان مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیکی سود جست.
kazemi rezaei V, kakabraee K, Hosseini S S. The Effectiveness of teaching Emotion Regulation skill Based on dialectical behavioral therapy on Psychological Distress and Cognitive Flexibility Cardiovascular Patients. IJPN 2019; 7 (3) :31-40 URL: http://ijpn.ir/article-1-1359-fa.html
کاظمی رضایی سید ولی، کاکابرایی کیوان، حسینی سعیده السادات. اثربخشی آموزش مهارت نظم جویی هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر پریشانی روانشناختی و انعطاف پذیری شناختی بیماران قلبی و عروقی. روان پرستاری. 1398; 7 (3) :31-40