مقدمه: احساس تنهایی یکی از مهمترین دغدغههای سنین سالمندی است که میتواند بر سلامت روان سالمندان تأثیرگذار باشد. این مطالعه با هدف بررسی نقش پیش بین احساس تنهایی در سلامت روان سالمندان شهر بوشهر در سال 1397 انجام شد. روش: در این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی، 318 نفر از سالمندان ثبت شده مراکز جامع خدمات سلامت شهر بوشهر در سال 1397، به صورت تصادفی انتخاب شدند. جهت جمعآوری دادهها از فرم اطلاعات جمعیتشناختی، پرسشنامه استاندارد احساس تنهایی راسل و سلامت عمومی گلدبرگ استفاده شد. دادهها به وسیله نرم افزار SPSS ویرایش و 19 و با استفاده از آزمونهای همبستگی اسپیرمن و رگرسیون خطی، در سطح معنیداری کمتر از 05/0 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین سن شرکتکنندگان در پژوهش 87/5 ±74/66، میانگین نمره احساس تنهایی60/8±37/32 و میانگین نمره سلامت روان مشارکت کنندگان 97/7 ±42/50 بود. نتایج مطالعه نشان داد که بین احساس تنهایی و سلامت روان، ارتباط آماری مستقیم و معنیدار وجود دارد (001/0>P،380/0β =). علاوه بر آن، احساس تنهایی و متغیرهای جمعیت شناختی بهطور معناداری توانستند 1/38 درصد از تغییرات سلامت روان را پیشبینی نمایند. همچنین سهم احساس تنهایی در تبیین واریانس سلامت روان 3/12 درصد بود ( 001/0>P). نتیجه گیری: یافتههای این مطالعه نشان داد سالمندانی که احساس تنهایی میکردند از سلامت روان مطلوبی برخوردار نبودند. بنابراین لازم است مسئولین این حوزه از سلامت در رابطه با عوامل مؤثر بر سلامت روان و بخصوص احساس تنهایی سالمندان آگاهانه برنامهریزی و عمل نمایند.
Zakizadeh R, Bahreini M, Farhadi A, Bagherzadeh R. Predictive role of loneliness in mental health of elderly people in Bushehr. IJPN 2020; 7 (6) :71-78 URL: http://ijpn.ir/article-1-1473-fa.html
زکی زاده رویا، بحرینی مسعود، فرهادی اکرم، باقرزاده راضیه. بررسی نقش پیشبین احساس تنهایی در سلامت روان سالمندان شهر بوشهر. روان پرستاری. 1398; 7 (6) :71-78