مقدمه: بهبود تنظیم هیجان جهت مقابله با اختلال سوگ ناشی از کووید -19، میتواند کمک کننده باشد. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان و درمان شناختی مبتنی بر ذهنآگاهی تنظیم هیجان زنان مبتلا به اختلال سوگ ناشی از کووید – 19 انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری دو ماهه بود. از زنان 25 تا 45 ساله مبتلا به اختلال سوگ (ناشی از کووید – 19) در شهر تهران در سال 1400-1399 تعداد 45 نفر به صورت نمونهگیری داوطلبانه انتخاب شدند و در سه گروه (هر گروه 15 نفر) به صورت تصادفی گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (گرتز و روئمر ، 2004) بود. یک گروه درمان مبتنی بر هیجان (10 جلسه یک و نیم ساعته) و یک گروه درمانی شناختی مبتنی بر ذهنآگاهی (9 جلسه یک و نیم ساعته) را دریافت کردند. گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند و حین اجرای پژوهش مداخلهای دریافت نکرد. نتایج: نتایج نشان داد که هر دو مداخله در مقایسه با گروه کنترل اثربخشی معناداری بر مولفههای تنظیم هیجان دارند (01/0>P). همچنین نتایج نشان داد که درمان متمرکز بر هیجان در مقایسه با درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی، میانگین مؤلفههای عدم پذیرش پاسخهای هیجانی، دشواری در کنترل تکانه، فقدان آگاهی هیجانی و دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی را به صورت معنادار بیشتر کاهش داده است. نتیجه: نتایج حاکی از اثربخشی رقابتی درمان متمرکز بر هیجان در مقایسه با درمان شناختی مبتنی بر ذهنآگاهی بر تنظیم هیجان دارد.
Javidnia S, Mojtabaei M, Bashardost S. Comparison of the effect of emotion-focused therapy and mindfulness-based cognitive therapy on emotion regulation in women with Covid-19 grief disorder. IJPN 2022; 9 (6) :1-13 URL: http://ijpn.ir/article-1-1901-fa.html
جاویدنیا سهیلا، مجتبایی مینا، بشردوست سیمین. مقایسه تاثیر درمان متمرکز بر هیجان و درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تنظیم هیجان زنان مبتلا به اختلال سوگ ناشی از کووید – 19. روان پرستاری. 1400; 9 (6) :1-13