مقدمه: افزایش سن و آغاز میانسالی با تغییرات گریزناپذیر در توانمندیهای شناختی همراه میباشد. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه رفتار دینی و توانمندی شناختی میانسالان با میانجیگری فراهیجان مثبت انجام شد.
روش کار: طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری شامل تمامی میانسالان شهر شیراز در سال 1400 بود که از میان آنها 247 میانسال به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از مقیاس رفتار دینی، پرسشنامه توانمندی شناختی و مقیاس فراهیجان مثبت استفاده شد که به صورت اینترنتی و از طریق شبکه های مجازی تکمیل گردیدند. داده ها با استفاده از روش همبستگی و تحلیل مسیر در نرم افزارهای SPSS و AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: رفتار دینی با فراهیجان مثبت رابطه مثبت معناداری دارد (001/0 p=و 49/0β= ). همچنین، فراهیجان مثبت بهطور مثبت و معناداری با توانمندی شناختی رابطه دارد (001/0 p=و36/0β= ). مسیر رابطه مستقیم رفتار دینی و توانمندی شناختی نیز معنادار بود (009/0 p=و 26/0β= ). بنابراین نتایج تحلیل مسیر حاکی از آن بود که فراهیجان مثبت میتواند در رابطه رفتار دینی با توانمندی شناختی نقش واسطهای ایفا کند.
نتیجه گیری: بنابراین، با توجه به نتایج پژوهش حاضر با فراهم کردن مداخلات درمانی مبتنی بر بهبود رفتار دینی و فراهیجان مثبت میتوان توانمندی شناختی میانسالان را افزایش داد و بدین طریق در جهت پیشگیری و یا کنترل زوال شناختی در دوران میانسالی و سالمندی اقدام نمود.
Moradi F, Tajrobehkar M. The Mediating Role of Positive Meta- Emotion in the Relationship between Religious Behavior and Cognitive Capability in Middle Age. IJPN 2023; 11 (1) :42-51 URL: http://ijpn.ir/article-1-2136-fa.html
مرادی فاطمه، تجربه کار مهشید. نقش واسطه ای فراهیجان مثبت در رابطه رفتار دینی با توانمندی شناختی میانسالان. روان پرستاری. 1402; 11 (1) :42-51
