|
اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر سرمایه روان‌شناختی در بیماران مبتلا به اختلال پرخوری عصبی متقاضی جراحی اسلیو/بای‌پس معده
|
عاطفه بزرگواری   ، انیس خوش لهجه صدق* |
| دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران ، anisssedq@yahoo.com |
|
|
چکیده: (508 مشاهده) |
مقدمه: پرخوری عصبی اثرات منفی بر کیفیت زندگی افراد متقاضی جراحی اسلیو/بای‌پس معده دارد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر سرمایه روان‌شناختی در بیماران مبتلا به اختلال پرخوری عصبی بود.
روش‌کار: پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری آن کلیه بیماران مبتلا به اختلال پرخوری عصبی متقاضی جراحی اسلیو/بای‌پس معده مراجعهکننده به مراکز درمانی استان تهران در 1402 بودند. بیماران با پرسشنامه اختلالات خوردن استیک و همکاران (2001) ارزیابی شدند. نمونهای به حجم 30 نفر از افراد دارای پرخوری عصبی انتخاب و بطور تصادفی در هر گروه 15 نفر قرار گرفتند. در گروه آزمایش جلسات درمان فردی و گروهی (طی 3 ماه) براساس پروتکل طرحواره درمانی گروهی مخصوص اختلالات خوردن سیمپسون و اسمیت (2020) اجرا گشت. دادهها از پرسشنامه سرمایه روان‌شناختی لوتانز (۲۰۰۷) جمعآوری؛ تجزیه و تحلیل آنها با آزمون تحلیل کواریانس چند متغیری و نرم‌افزار 26 SPSS- انجام گرفت.
یافته‌ها: نمرات میانگین پسآزمون گروه آزمایش به گروه کنترل در مولفههای خودکارآمدی بترتیب 33/32 به 92/27، امیدواری 30 به 83/21، تابآوری 92/23 به 20 و خوشبینی 33/26 به 92/19 با افزایش همراه بود. همچنین، مداخله طرحواره درمانی گروهی به طور معناداری سرمایه روان‌شناختی بیماران مبتلا به اختلال پرخوری عصبی را بهبود بخشیده است (05/0p<).
نتیجه‌گیری: می‌توان از طرحواره درمانی گروهی به عنوان یک جزء مؤثر در برنامه‌های درمانی اختلال پرخوری استفاده کرد. |
|
| واژه‌های کلیدی: طرحواره‌درمانی گروهی، سرمایه روان‌شناختی، اختلال پرخوری عصبی، متقاضی جراحی اسلیو/ بای‌پس معده |
|
|
متن کامل [PDF 302 kb]
(124 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1403/9/15 | پذیرش: 1403/11/16 | انتشار: 1403/11/10 | انتشار الکترونیک: 1403/11/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
