|
مقایسه اثربخشی روایت‌درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تفکر ارجاعی زنان مواجه شده با خیانت همسر
|
طاهره پاکدامن   ، مجید یوسفی افراشته* ، آزاده فرقدانی |
| گروه روانشناسی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران. ، yousefi@znu.ac.ir |
|
|
چکیده: (19 مشاهده) |
مقدمه: خیانت همسر یکی از تجربه‌های آسیب‌زا است که می‌تواند سلامت روانی و سبک شناختی زنان را به‌طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار دهد. از جمله پیامدهای روانی این تجربه، افزایش تفکر ارجاعی و برداشت‌های منفی از خود و دیگران است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی روایت‌درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تفکر ارجاعی زنان مواجه شده با خیانت همسر بود.
روش کار: طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون _ پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری 3 ماهه بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان خیانت دیده که در نیمه اول سال 1403 به مراکز خدمات روانشناسی و مشاوره منطقه 5 تهران (مراکز مشاوره معتمد، انتخاب، راه‌نو و نور) رجوع کردند بود. از میان آنها 51 نفر از زنان خیانت دیده به روش نمونه‌گیری دردسترس از مراکز مشاوره منطقه 5 تهران انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (هر گروه 17 نفر) و یک گروه کنترل ( 17 نفر) تقسیم شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌ی تفکر ارجاعی، استفاده شد. شرکت‌کننده‌های گروه آزمایش اول 8 جلسه روایت‌درمانی و شرکت‌کننده‌های گروه آزمایش دوم 8 جلسه آموزش پذیرش و تعهد مبتنی بر حوزه خیانت را دریافت نمودند و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد و سپس از شرکت‌کننده‌های آزمایش و کنترل پس آزمون به عمل آمد. داده‌ها با روش کواریانس چند متغیره با استفاده از نرم‌افزار SPSS-22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: بر اساس نتایج، بین سه گروه در مرحله پیش‌آزمون تفاوت معناداری در نمره تفکر ارجاعی مشاهده نشد (05/0، اما در مراحل پس‌آزمون و پیگیری، میانگین نمرات تفکر ارجاعی در گروه‌های روایت‌درمانی و پذیرش و تعهد به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود (001/0>p). همچنین، بین دو گروه درمانی در هر دو مرحله پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0، که نشان دهنده اثربخشی مشابه این دو رویکرد در کاهش تفکر ارجاعی نسبت به گروه کنترل است.
نتیجه گیری: ا نتایج نشان داد هر دو روش روایت‌درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به طور معناداری سبب کاهش تفکر ارجاعی در زنان مواجه‌شده با خیانت همسر شدند. با این وجود، تفاوت معناداری میان اثربخشی این دو رویکرد مشاهده نشد. این یافته‌ها بیانگر آن است که هر دو درمان می‌توانند به عنوان مداخله‌های مؤثر در کاهش سبک‌های تفکر ناسازگارانه پس از تجربه خیانت زناشویی مطرح باشند. در نتیجه، بهره‌گیری از روایت‌درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به عنوان مداخلاتی علمی و مؤثر برای کاهش تفکر ارجاعی و آسیب‌های ناشی از خیانت همسر، به درمانگران و مشاوران توصیه می‌شود.
|
|
| واژه‌های کلیدی: روایت‌درمانی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، خیانت زناشویی، تفکر ارجاعی، زنان، فشار روانی. |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1404/4/30 | پذیرش: 1404/6/31 | انتشار: 1404/7/10 | انتشار الکترونیک: 1404/7/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
