مقدمه: ناباروری برای زنان، یک تجربه­ استرس زا و یک دوره­ بحرانی است. زنان با از دست دادن شانس بارداری میزان پریشانی روانی، غم و اندوه بیشتر و بهزیستی روانشناختی کمتری دارند. حمایت اجتماعی ادراک شده زنان می تواند تحت تأثیر ناباروری دستخوش تغییر گردد. تحقیق حاضر با هدف مقایسه حمایت اجتماعی ادراک شده و بهزیستی روانشناختی در زنان باردار به روش رحم جایگزین، تحت درمان با روش های کمک باروری و طبیعی شهر اصفهان انجام شده است.

روش: روش پژوهش از نوع علی- مقایسه ای بود. بدین منظور 90 نفر از زنان باردار به روش کمک باروری و رحم اجاره­ای، از بین مراجعان به مرکز ناباروری اصفهان و زنان باردار به روش طبیعی از بین مراجعین به مطب زنان و زایمان به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به  مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده میشل و زیمت (2000) و همچنین مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف پاسخ دادند.

یافته ها: نتایج تحلیل مانوا نشان داد، بین روش های مختلف باروری در ابعاد ادراک حمایت اجتماعی فرد مهم و خانواده تفاوت معنادار وجود دارد (0/001>p) و زنان باردار به روش کمک بارورری حمایت اجتماعی ادراک شده بالاتری نسبت به زنان باردار به روش طبیعی دارند و زنان رحم جایگزین در مقایسه با دو گروه دیگر حمایت اجتماعی ادراک شده کمتری داشتند. همچنین به لحاظ بهزیستی روانشناختی در مولفه های روابط مثبت، تسلط بر محیط، رشد شخصی، هدفمندی (0/001>p) و پذیرش خود (0/05>P) تفاوت معنادار وجود داشته و میانگین بهزیستی روانشناختی در بین زنان باردار به روش طبیعی بالاتر از زنان باردار به روش­های کمک بارداری و رحم جایگزین بدست آمد.

نتیجه گیری: این نتایج تلویحات مهمی در زمینه استفاده از این سازه ها و اهمیت مداخلات روانشناختی برای زنان بارور به شیوه های مختلف دارد.