مقدمه: شیمی‌درمانی به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین درمان‌های به کار گرفته شده برای درمان سرطان دارای عوارض چندی می‌باشد. یکی از این مشکلات نقص در کارکردهای اجرایی است که از آن با اصطلاحاتی چون مغز شیمیایی شده یاد می‌شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه عملکرد حافظه گذشته‌نگر و آینده‌نگر در زنان مبتلاء و بقاءیافته از سرطان پستان دارای سابقه شیمی‌درمانی و همتایان سالم انجام گرفت.

روش کار: مطالعه حاضر مقطعی و از نوع علی- مقایسه‌ای بود. نمونه پژوهش در برگیرنده 40 نفر از زنان مبتلاء به سرطان پستان تحت شیمی‌درمانی، 40 نفر از زنان بقاءیافته از سرطان پستان دارای سابقه شیمی‌درمانی و 40 نفر از همتایان سالم بود که به وسیله پرسشنامه حافظه آینده‌نگر و گذشته‌نگر مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌های بدست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و نرم افزار SPSS.v 22 تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان داد که بین زنان مبتلاء و قطع درمان شده از سرطان پستان با همتایان سالم در عملکرد حافظه آینده‌نگر و گذشته‌نگر تفاوت معنی‌داری وجود دارد (0/05> P). بدین معنی که زنان تحت درمان و قطع درمان شده از سرطان پستان نسبت به همتایان سالم، ضعف در عملکرد حافظه آینده‌نگر و گذشته‌نگر را از خود نشان می‌دادند. همچنین در عملکرد حافظه آینده‌نگر وگذشته‌نگر مبتلایان به سرطان پستان با بقاءیافتگان نیز تفاوت معنی‌دار دیده شد (0/05> P) و نتیجه آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که زنان تحت شیمی‌درمانی نسبت به همتایان درمان شده خود در عملکرد حافظه آینده‌نگر و گذشته‌نگر ضعف بیشتری را نشان می‌دادند.

نتیجه گیری: حافظه را می‌توان از جمله عوامل اصلی پیروی بیماران از درمان دانست که به طور مستقیم و غیرمستقیم بر میزان رضایت از درمان تأثیر می‌گذارد. متخصصین حوزه سلامت می‌توانند با الهام از یافته‌های این پژوهش درصدد بهبود حافظه این گروه از افراد اقدام نموده و اثرات آن را بر تبعیت دارویی بیماران مورد سنجش قرار دهند.