دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران ، o.amani69@yahoo.com
چکیده: (6328 مشاهده)
مقدمه: سرطان پستان از جمله شایعترین سرطانها در زنان میباشد که اثرات عمیقی را بر سلامت روانی و اجتماعی، امید به زندگی و بهزیستی روانشناختی به جا میگذارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر امید به زندگی و بهزیستی روانشناختی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمیدرمانی انجام گردید.
روش کار: روش پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ روش شبه آزمایشی و از نوع طرحهای پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه مداخله و شاهد بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان بیمارستان شهدای تجریش بودند که به شیوه نمونهگیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مداخله (15 نفر) و شاهد (15 نفر) جایگزین شدند که در آن گروه مداخله در 8 جلسه 90 دقیقهای مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کرده و گروه شاهد در لیست انتظار ماندند. ابزار اندازهگیری مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر (1991) و بهزیستی روانشناختی ریف (1980) بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرمافزار SPSS v.23 در دو بخش توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کوواریانس تک متغیره) انجام پذیرفت.
یافتهها: نتایج بدست آمده از تحلیل دادهها نشان داد که به دنبال ارائه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد نمرات متغیرهای امید به زندگی و بهزیستی روانشناختی افراد گروه آزمایش در مرحله پس آزمون افزایش داشته و این نوع از درمان اثرات مثبت معنیداری را بر امید به زندگی و بهزیستی روانشناختی زنان مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی برجای گذاشته است (001/0 > P).
نتیجهگیری: درمان گروهی پذیرش و تعهد روشی مؤثر به منظور افزایش امید به زندگی و بهزیستی روانشناختی مبتلایان به سرطان پستان میباشد.
mogadam N, amraae R, asadi F, Amani O. The Efficacy of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Hope and Psychological Well-being in Women with Breast Cancer under Chemotherapy. IJPN 2018; 6 (5) :1-8 URL: http://ijpn.ir/article-1-1155-fa.html
مقدم نصیره، امرایی راضیه، اسدی فاطمه، امانی امید. تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر امید به زندگی و بهزیستی روانشناختی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمیدرمانی. روان پرستاری. 1397; 6 (5) :1-8