گروه روانشناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران. ، aghamohammadian@um.ac.ir
چکیده: (164 مشاهده)
مقدمه: خانواده ازجمله مهمترین نهادهای جامعه است که مستلزم ثبات و پایایی ناشی از رضایت زناشویی است. رضایتی که نیازمند مداخلات و آموزشهای تخصصی برای همسران است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش گروهی واقعیت درمانی نوین با رویکرد مثبت نگر بر رضایت زناشویی زنان است. روش کار: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه زنانی بود که در سال 1401-1402 به مرکز مشاوره نیروی انتظامی آرامش مشهد، مراجعه کرده بودند. ۳۶ نفر بهصورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. آزمودنی های هر دو گروه آزمایشی، 8 جلسه 2 ساعته آموزش گروهی دریافت کردند درحالیکه گروه کنترل هیچ نوع مداخله ای دریافت نکرد. برای سنجش رضایت زناشویی در پیشآزمون و پس آزمون، از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ استفاده شد. دادههای پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره با کمک نرمافزار SPSS-26 تحلیل شدند. یافتهها:نتایج نشان داد هردو رویکرد واقعیت درمانی نوین و مثبت نگر بر افزایش رضایت زناشویی مؤثر بوده است )P<0/05( ولی به لحاظ میزان اثربخشی تفاوتی مشاهده نشد. نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهشی پیشنهاد میشود، از این دو رویکرد بهعنوان راهحلی مؤثر برای بهبود رضایت زناشویی مراجعان در مراکز آموزشی، مشاوره خانواده و خدمات روانشناختی، استفاده شود.
Ghane M, Aghamohammadian Sharbaf H, Moeinizadeh M. Comparison of the Effectiveness of New Reality Therapy group training with Positive Approach on women's Marital Satisfaction. IJPN 2025; 13 (2) URL: http://ijpn.ir/article-1-2540-fa.html
قانع مهسا، آقامحمدیان شعرباف حمیدرضا، معینی زاده مجید. مقایسه اثربخشی آموزش گروهی واقعیت درمانی نوین با رویکرد مثبت نگر بر رضایت زناشویی زنان. روان پرستاری. 1404; 13 (2)